Үлкеннің алдын кеспе, сөзін жерге тастама.

Сөз жоқ, Қанекең, ең алдымен тамаша геолог болды.

Абырой болғанда, Нұрбек орнында отыр екен.

Бірде Жанқұтты шешен Құнанбайдың үйінде, отырғанда Абай сәлем бере келіпті.

Жауынгерлер енді кері қайтуға болатынын, болмайтынын сұрады.

Абай тақап, келгенде үй иесі шыққан еді.

Дұрыс, балам, ақылсыз жігіттің жауы жанында жүреді.

Абайдың құбылысы орасан болғанмен, енді Ербол бұны түсіне бастады.