Ушаков үйінде болмағандықтан, Бұланбай қайтып кетті.

Оттың жалыны әзір көрінбейді, жаңа тұтанды.

Бүгін осында маза бермеген соң, әжең екеуіміз қуып шыққанбыз.

Маған бура я жетер, я жетпес еді.

Нұрым қамшыны да босатпады, өйткені басқа соғар деп қауіптенді.

Енді жасыру мүмкін емес, себебі үйлену тойы ертең, кеште!

Не мына Әбдіні қолымызға шығарып бер, не болмаса кепіл бол.

Бір елді бір ел жақсы білсе, жақсы өнегесін алар еді.

Бұл аттың маңына жолама дегенім қайда саған?

Таң алдында бір ғана сағат мызғығаны болмаса, Абай түнді ұйқысыз өткізді.

Сол күш Қаракөзді көп заман қинап жүрді.

Машина жолшыбай бірнеше жерге тоқтады: біреулері кіріп, біреулері түсіп жатыр.

Бәріміз де рақат тұрмысты еңбектен тапқан адамдармыз.

Сонау көз ұшынан жыпырлаған ауыл үйлері көрінді.

Есімін ең болмаса біреуі естір деп ойлап, келгендерден сұрау салды.

Шындық әр заман емес, тіпті бір заманның әр қауымының өздеріне де әр алуан танылады.

Елдар басқалардан бұрын бұған иелік етіп шыға келді.

Қойды еркіне шашыратып жібергеніне қатты ашуланды.

«Бұны талап етудің ешқандай реті жоқ», – деді ойлана.

Даурығып жатқанда, Сырбай: «Тоқтатыңдар!» – деп ақырды.

Жігіт: «Осындай әнді үйреніп алсайшы!» – деп қулана күлді.

«Бері кел! – деп шақырды оны Нұрлан. – Кел ойнаймыз!».

Қасенді еріксіз шақыртып, оның да үйге кіруін талап етті.

«Бірің де қалмай, тегіс жиналыңдар», – деп бұйырды.

Нөкер

Ғибрат

Жарлық

Қоғам

Нұра

Қордай

Шайыр

Ұлыс

Ақ халатты қыз, аса сүйкімді екен.

Қырандардың ең алыбы – бүркіт.

Демек, онда бүркіттің күші бар.

Мың да бір рахмет саған Төреқұл!

Ауаның салқындығы – білінбейді.

Кәне, шуылдамай жыр естиік!

Өне бойын, тот басып, зіл тартады.

Сендер – беріп жібересіңдер ме?

Апыр-ау, амансыңдар ма өздерің?!

Қайдағыны бастамай тиыш отыр сен енді!

Ой, айналайындар-ай, шаршаған боларсыңдар?

Әй, кемпір, оның бәрін сұрап қайтесің?

Амал не, кітапты қойныма тықтым да, үйге беттедім.

Шынында да, әкемнің айтқаны шын болып шықты.

Асықпаңыз, ата, балаларыңызды әлі-ақ көресіз.

Өкінішке орай, келген хабар рас боп шықты.

Ағаш дөңбектер ауласында шашылып жатыр.

Түнімен мазалаған ойы сан-саққа жүгірді.

Қоралары тастан салынған үлкен ауыл екен.

Асқар таудай талабы сөзінен байқалып тұр.

Қазақ-қырғыз достығы бұрыннан жарасқан.

Екеуі тау басында көп отырды.

Балқарағай ағашы көп өсетін жер екен.

Өріске малын айдаған кәрі-құртаңдар көрінеді.

Көзқарастары үйлеспей қалғанын аңғарды.

Ақ жүректі адам азбайды.

Оқушыларға жол ережесін түсіндірді.

Бесін ауа қыраттан көш көрінді.

Қарттар салмақты ойларын ортаға салды.

Келесі күні қатты дауыл тұрды.

Олар таң ата жолға аттанды.

Дүйсенбек бастаған жігіттер аңнан олжалы оралды.

Бата

Түбір

Жәрдем

Кеңес

Көз

Адам

Ақыл

Бас

Жалғыз сен ғана емессің ғой, қалқам.

Өлеңім, шарла ауылды.

Ел-жұртың тегіс аман ба, қадірлі Дарабоз?

Тегі, мен әлдекімдерге ұнай бастаған болуым керек.

Қазір екеуміз мергендік сынасайық.